>İrlanda Evinde Kal

> Play-off eşleşmeleri belli olduğunda bloga not düşmüştüm. Gönlümden geçen İrlanda’nın 2010 finallerine gitmeseydi. Olmadı, zor olacağını biliyorduk ama böyle olacağını da tahmin edemezdik elbette. Henry’nin üstüne tüm dünya medyası gelirken Fransızların kendi futbolcularına sahip çıkmadığını da belirtmek lazım. Zamanında Maradona kahraman ilan edilirken, Arjantin adamın üstüne titriyordu. Tabii bu kampanyada Fransa ile sevişmeyen İspanya ve kendi vatandaşları Trapattoni’nin İrlanda’nın başında olmasından dolayı İtalyanlar da sıkı çalıştılar. Sonuçta İrlanda “33. takım olalım” önerisiyle geldi ki; ilk duyduğumda hadi canım oradan dedim. Saçmaydı çünkü. Her hakem hatasından sonra kulüpler ve milli takımlar kurula gitsinler. Hatta Arjantin 86’da kazandığı kupayı geri versin. Olacak gibi değildi. Olmadı da… FIFA yarın kurulda usulen görüşecek ama çıkan karar bugünden belli. İrlanda’ya üzgünüz ama televizyon başındasınız dediler. Henry’nin elinden önce tartışılması gereken play-off’taki seri başı uygulamasıydı. Bu kadar önemli iki 90 dakikada hakem hatalarını minumuma indirmek için -ki azalıyor mu o da şüpheli- Avrupa Ligi’ndeki gibi 5 hakemle de oynatabilirlerdi. Fransızların Dünya Kupası’nda ilk turda elenmesini dört gözle bekleyecek milyar insan var dünyada. O da onların talihsizliği. Ya da Domenech’in kaderi…